Lepiej późno, niż wcale...

Trzy lata blogowania za mną! To jest właśnie 149 wpis na tym blogu (szkoda, że nie dobiłam do równo 150, ale ten następny będzie też wyjątkowy- o tym niżej). Wow, kiedy to zleciało?! WegeBobo z bobasa stał się chłopczykiem, czteroipółletnim chłopcem, mającym swoje zdanie, oj mającym- nie da się ukryć. I już nie za bardzo pasuje do niego określenie Bobo, więc może niech teraz zostanie tym Starszym... .W międzyczasie dużo się działo. Ja rozwijałam się w różnych dziedzinach- szczególnie tych około rodzicielskich i okołoporodowych  i chcę to robić dalej. W międzyczasie pojawił się na świecie nasz drugi synek- dający nam ogrom radości (hmmm..no właśnie pseudonimu potrzebujemy!)

Blog miał swoje chwile aktywności i przerw w pisaniu- szczególnie w trakcie roku szkolnego, kiedy pracuję pełną parą. Były momentu natchnienia i czasami zwątpienia. Choć nadal traktuję bloga jako mój osobisty notatnik czy to z przepisami, z czy eko-przemyśleniami, to cieszy mnie każda odsłona, każdy "like" na facebook'u. To, że wchodzicie, pozostawiacie po sobie jakiś ślad, udostępniacie- wielkie dzięki.

I teraz jestem tu, po trzech latach, i tak... "lepiej późno, niż wcale"... teraz od kilku miesięcy czuję, że wiem jak ma wyglądać ten blog. Chcę więcej eko, więcej o rodzicielstwie, więcej informacji, dalej dużo o jedzeniu. Chcę zmiany szaty graficznej wreszcie- przymierzam się do tego od co najmniej dwóch lat.
Pragnę, abyście nas czytali dalej.

A co daje mi blogowanie?
Zawsze lubiłam pisać, więc pisanie bloga daje ujście moim zapędom wypowiadania się na piśmie. Mam też swój własny zbiór przepisów, do których często wracam oraz przemyśleń, bo czasem fajnie jest spojrzeć wstecz.
Dzięki pisaniu mogę zatrzymać się na chwilę, przemyśleć, przeanalizować dany temat.Widzę jak się rozwijamy, zmieniamy, jak idziemy do przodu.

Z okazji trzecich urodzin bloga chcę Was zaprosić na konkurs!
Pojawi się na blogu w ciągu najbliższych 24 godzin- obserwujcie.:) A tymczasem mała podpowiedź, korzystając z tego czasu, przejrzyjcie bloga, przyda się. 

Pomyślałam też, że z okazji takiej rocznicy można się trochę pokazać.
Oto my: